วันอังคารที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2561

#มินฮยอนโยธา 17 : โอกาสแก้ตัว

#มินฮยอนโยธา cut ep17
โอกาสแก้ตัว

            เบียร์ที่เพิ่งเปิดกระดกไปได้แค่อึกเดียวไม่มีความหมายอีกแล้ว เมื่อไอ้ก้อนนุ่มนิ่มขาวๆบนร่างนี่มันขี้ยั่วยิ่งกว่าอะไร

เตงจะอยู่บนหรอ
           
            เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยถามคนที่นั่งคร่อมอยู่บนตัก แขนขาววางบนลาดไหล่ ขยับกายหามุมให้พอดีกับส่วนที่โดดเด่นขึ้นมาจากกางเกง ตาเรียวจดจ้องคนใต้ร่าง คลี่ยิ้มหวานอย่างมีนัย มินฮยอนไม่ชอบท่านี้ เพราะอะไรน่ะหรือ มันเหมือนว่าเขายังเป็นทาสแม้กระทั่งเรื่องบนเตียง แม้จะเต็มใจเป็นทาสในเรื่องอื่นแต่ฮวังมินฮยอนก็อยากเป็นใหญ่ในซักเรื่องบ้าง เรื่องเดียวก็ยังดี

            ทำไมอะ ? อยู่ไม่ได้ ?”

            แจฮวานถาม บนเบียดสะโพกกับตักกว้าง มือสัมผัสหน้าสมส่วนแผ่วเบาก่อนก้มลงไปประทับริมฝีปากกับอวัยวะเดียวกัน

            ก็ได้แต่ว่า..
            หมอมันบอกท่านี้อะไม่เจ็บ
            “.....”
            ไหนบอกจะแก้ตัว ไหนบอกจะอ่อนโยน ?”

            ดวงตาจับจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มของคนด้านบน มือใหญ่วางอยู่บนสะโพกผายขยับตามใจ ขย้ำเนื้อนิ่มอย่างมันเขี้ยว ก่อนเงยหน้าจุมพิตลำคอ ไล่ตั้งแต่ไหปลาร้าไปจนถึงกกหูขาว กระซิบชิดหูแฟนตัวน้อยที่วันนี้อยากให้เขาอ่อนโยน

            โอเคครับ ตามใจเตง
            “...”
            แต่ถ้ามาอ้อนวอนขอให้รุนแรง-- เค้าไม่ปรานีนะ
            เหอะ ปากเก่ง

            มือฟาดอกเปลือยก่อนก้มลงจุมพิต เสียงลามกดังขึ้นทุกครั้งตามจังหวะดูดดึง มือของมินฮยอนยังทำหน้าที่ได้ดีเสมอ นิ้วยาวเกี่ยวชั้นในสีเข้มออกช้าๆ ซึ่งคนบนร่างก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี แกนกายตื่นตัวเต็มที่ พร้อมจะปลดปล่อย และมินฮยอนไม่ยอมเป็นฝ่ายตามง่ายๆ เพียงเพราะเมียอ้วนอยากอยู่บนวันนี้แน่นอน เพียงแค่สัมผัสแผ่วเบา คนบนร่างก็เผลอหลุดร้องครางออกมา

            อ๊ะ..
            ทำไมจู่ๆก็งอนเค้า

            มินฮยอนถามขึ้นมาในตอนที่ชักรูดไปตามความยาว แจฮวานนิ่วหน้า ใช่เวลามาชวนคุยเรื่องอื่นหรืออย่างไร มือเรียวขย้ำกลุ่มผมสีเข้มระบายอารมณ์วาบหวาม กัดริมฝีปากยามคนใต้ร่างเร่งจังหวะขึ้น

            มะ ไม่ได้งอน…”
            เตงงอน
            อ๊า
            เล่ามาเลย ไปได้ยินอะไรมาอีก
            “....มึงอย่าทำงี้ดิ
           
            พูดเสียงอ่อนยามมินฮยอนหยุดทำหน้าที่ ตาเรียวฉ่ำน้ำมองเจ้าไซบีเรียนตัวโตของตน ก้มลงจูบเอาใจหวังให้หมอนั่นทำให้ต่อ หากถ้ายังไม่ได้คำตอบ ก็อย่าหวังว่ามินฮยอนจะขยับให้ต่อเลย

            น้อยใจเค้าเพราะอะไร บอกได้มั้ยครับ
            ฮื่อ ทำให้หน่อยนะ--นะ ทำให้เรานะ

            แจฮวานไม่อยากบอกอีกฝ่ายหรอก ว่าเขาน้อยใจอีกฝ่ายเพราะเพื่อนมาคุยเรื่องบนเตียงให้ฟัง อิจฉาเพื่อนที่แฟนมันไม่ได้รุนแรงกับครั้งแรกเหมือนที่คู่เราเป็น มันดูงี่เง่า นี่เอ่ยปากบอกให้มันทำเบาๆก็อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหนนอกจากไหล่ของผัวตัวดีแล้วเนี่ย

          มินฮยอนจ๋า...ตัวเองจ๋า..
            “...บ้าเอ๊ย

            เจ้าตัวเล็กรู้ดีว่าฮวังมินฮยอนแพ้ลูกอ้อนของแจฮวานขนาดไหน ถ้าพูดด้วยโทนเสียงสอง เรียกเขาว่าตัวเองจ๋าเมื่อไหร่ เมื่อนั้นมินฮยอนเตรียมตัวเตรียมใจเจ็บได้เลย เขาต้องตกหลุมรักแฟนตัวเองซ้ำๆ เหมือนตลอดสามปีที่ผ่านมาแน่นอน

            อ๊ะ

            มือใหญ่กลับมาทำงานอีกครั้ง เร่งจังหวะให้เร็วเอาอกเอาใจเมียอ้วน ซึ่งผลตอบแทนก็ดูดี แจฮวานจูบเขาซ้ำๆ ชิมรสชาติของเบียร์ที่ยังอยู่ในปากของอีกฝ่าย และไม่นานเขาก็แตะถึงฝัน น้ำนมสีขาวไหลออกมาเยอะกว่าปกติ ล้นทะลักจนมินฮยอนแอบคลี่ยิ้ม

            นี่ไม่ได้ช่วยตัวเองบ้างเลยหรอ ออกเยอะเชียว
            ก็กูยุ่ง!

            วันนี้แจฮวานตีมินฮยอนไปกี่รอบแล้วก็ไม่รู้ รู้แต่มินฮยอนยินดีและไม่โกรธเคืองอะไรฝ่ามือเล็กนั่น จมูกโด่งกดข้างแก้มขาว งับเบาๆอย่างนึกมันเขี้ยว อาทิตย์ที่ผ่านมาเราก็ยุ่งกันจริงๆ จนไม่มีเวลามานั่งทำเรื่องอย่างว่า จะว่ามินฮยอนหมกมุ่นก็ได้ แค่เขาคิดถึงร่างกายนุ่มนิ่มนี่ชะมัด

            คิดถูกจริงๆที่ไม่ให้มันออกกำลัง (หลอกมันว่าเซ็กส์ก็ลดน้ำหนักได้จะได้กินลูกแกะน้อยได้ทุกวัน) นิ่มไปทุกส่วนเลยจริงๆ

            อ๊ะ!

            แจฮวานหลุดเสียงครางออกมาอีกครั้งยามนิ้วแรกขยับเข้ามาในร่างกาย และเพิ่มเป็นสองนิ้วทันทีในเวลาไม่นาน

            นะ นี่--เร็วไปแล้ว
            เจ็บหรอ ?”
           
            หัวกลมขยับขึ้นลงเป็นคำตอบ ไม่ได้ทำมานานความเสียดๆมันก็กลับมาทักทาย แอบเจ็บเล็กน้อยยามสองนิ้วขยับควานหาจุดที่ทำให้คิมแจฮวานคนแมนแห่งคณะเกษตรละลายคาอกมินฮยอน และไม่นานนัก--

            อ๊า.. มึง--ตรงนั้น อ๊ะ
           
            ก็คบกันมาตั้งนาน อยากได้อะไรเขาก็รู้หมดนั่นแหละ

            นิ้วที่สามตามเข้าไปติดๆ ตาคมเหลือบเห็นว่าแจฮวานพยายามกัดปากกลั้นเสียงสะอื้น ดวงตาเรียวมีน้ำตาคลอ ดูท่าจะเจ็บไม่ใช่เล่น

            เตงเจ็บหรอ
            ไหนบอกจะอ่อนโยนไงไอ้บ้า! อ๊า!
            อย่าบ่นเค้าซี่ เดี๋ยวก็ผิดสัญญาซะนี่

            เจ้าไซบีเรียนหัวเราะ ถึงจะรู้ว่าแฟนเจ็บจนน้ำตาคลอแต่ก็รู้ว่าเดี๋ยวมันก็จะเปลี่ยนความเจ็บเป็นอย่างอื่นในไม่ช้า ถอดนิ้วออกมาจากช่องทางด้านหลัง จับแจฮวานให้ลุกขึ้นครู่นึงเพื่อลดกางเกงตัวเองลง ในจังหวะที่กำลังจะเทน้ำลงไปในทะเลทรายที่แห้งแล้ง เจ้าตัวเล็กก็ยันไหล่มินฮยอนไว้ ขมวดคิ้วมองแฟนตัวโตที่ทำหน้างงอยู่ด้านล่าง

            ถุงยางอะ
          “...ไม่ได้ซื้ออะ

          อันที่จริง แจฮวานไม่ชอบให้สดเลย เพราะรู้ดีว่าอีผัวตัวดีไม่เคยเอาออกทัน มันก็ลำบากเขายามอาบน้ำเสมอๆ

            เตงครับ
            “....”
            ให้เค้าเข้านะ

            มินฮยอนกะพริบตาปริบๆ ทำหน้าตาออดอ้อนหวังว่าจะได้ความเห็นใจ และคุณทะเลทรายก็ไม่อยากคิดอะไรมากอีกแล้ว บังคับให้มันอาบน้ำให้ก็จบ แจฮวานเป็นฝ่ายขยับกายลงไปเอง มือจับแกนกายของคนใต้ร่าง ขยับกายกลืนกินจนสุด

            อ๊า..

            เจ็บฉิบหายเลยอีเหี้ย

            ผลของการห่างหายจากสนามไปนานทำเอานักกีฬาที่ไม่ได้วอร์มร่างกายมาก่อนเจ็บได้ไม่ยาก เจ้าตัวเล็กวางใบหน้าไว้กับไหล่กว้าง ค่อยๆขยับขึ้นลงตามใจตัวเองอย่างที่อยากทำมาตั้งแต่แรก

            ขัดใจมินฮยอนเป็นที่สุด จังหวะเนิบนาบแบบนี้เขาจะเสร็จตอนไหน แต่ก็ต้องตามใจคนบนร่าง เพราะเขาสัญญาแล้วว่าวันนี้จะอ่อนโยนกับอีกฝ่าย

แต่เหมือนจะมีคนทนไม่ไหว

มึง.. กู.. ฮื่อ..
อืม.. เตงว่าไงครับ

มือขย้ำสะโพกนิ่มมือ พลางช่วยแจฮวานขยับขึ้นลงช้าๆ รู้สึกว่าไอ้เสื้อสเวกเตอร์ที่แจฮวานสวมอยู่นี่ช่างเกะกะ แต่ว่าก็ดูเซ็กซี่ดียามที่อีกคนมีแค่เพียงมันติดตัว จมูกโด่งสูดดมความหอมของคนบนร่าง ฝากรอยจูบเป็นรอยแดงจางๆ บนลำคอขาว ตีตราบอกว่าเจ้าน่ารักคนนี้มีไซบีเรียนตัวยักษ์เป็นของตัวเองแล้ว

มินฮยอน.. กูไม่ไหว…”

นั่นไงกะไว้แล้ว แก่แล้วก็งี้ ขึ้นได้ไม่นานหรอก เดี๋ยวอีอ้วนก็เหนื่อย ฮวังมินฮยอนคิดไว้ไม่มีผิด

งั้นให้เค้าทำมั้ย?”

มินฮยอนกระซิบถาม หัวกลมขยับขึ้นลงเป็นคำตอบ

อ่อนโยนกับเราหน่อยนะ

ปกติมินฮยอนก็ไม่ได้อยากอุ้มแจฮวานนักหรอก ที่เรียกว่าอีอ้วนนี่ไม่ได้เรียกเล่นๆ มันอ้วนจริงๆถึงได้เรียก แต่จังหวะนี้ต่อให้แจฮวานจะหนักจนอุ้มไม่ไหว เขาก็จะพาแฟนตัวเล็กที่ไปที่เตียงให้ได้

แผ่นหลังสัมผัสกับเตียงนุ่ม เสื้อสเวกเตอร์ถูกถอดไปตอนไหนไม่รู้ กางเกงของมินฮยอนก็เช่นกัน เขาขยับเข้าหาแจฮวานใหม่ จ่อแกนกายกับปากทาง ก่อนจะดันเข้ารวดเดียวจนอีกฝ่ายร้องเสียงหลง ปากทางตอดรัดจนมินฮยอนแอบกัดริมฝีปาก ท่องในใจเป็นล้านรอบว่ารอบนี้ต้องอ่อนโยน ต้องแก้ตัวรอบแรกให้ได้

ไม่รู้ทำไมเขาถึงได้ชอบกลิ่นตัวแจฮวานนัก มันก็กลิ่นเหมือนตัวเขา เพราะเราใช้น้ำหอมขวดเดียวกัน แต่ว่ามินฮยอนก็ชอบมันยิ่งกว่ากลิ่นบนตัวของเขา จมูกโด่งสูดดมความหอมของคนใต้ร่าง ขยับจังหวะเชื่องช้าอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน

อ๊ะ.. อ๊า..
ทำไมเตงหอมจัง
มินฮยอนมึง.. กู...อื้อ..

เชยชิมความหวานของริมฝีปากสีเชอร์รี่ไม่รู้จบ มือเรียวขยุ้มกลุ่มผมเข้ม มินฮยอนไปเติมสีผมตอนไหนก็ไม่รู้ ก่อนหน้านี้มันยังเป็นสีน้ำตาลเข้มที่เขาย้อมให้อยู่เลย ตอนนี้มันดำสนิท และจะไม่บอกผัวตัวดีหรอกนะ ว่าเวลาที่มันเปียกเหงื่อเนี่ย

ฮอตเป็นบ้า

ไม่พูดคำหยาบสิครับที่รัก
อ๊ะ! ตรงนั้น..
ไหนจะให้เค้าทำยังไงหื้ม
มินฮยอน มัน--มัน..

แขนเรียวคล้องคอแฟนหนุ่ม ขยับเรียวขาเกาะเกี่ยวเอวสอบอย่างเอาอกเอาใจ แจฮวานไม่ไหวแล้ว เขาลืมสิ้นทุกสิ่งที่เคยคิดก่อนหน้านี้ เกลียดชะมัดจังหวะเนิบนาบ มันเหมือนกับว่าเขาถูกแกล้งอยู่ตลอดเวลา ถูกทรมานอยู่ตลอดเวลา

มันอะไรครับ
มันเสียว..
แล้วเตงจะเค้าให้ทำยังไง
“....ทำแรงๆได้มั้ย
“.....”
เราขอแรงกว่านี้มั้ย

มินฮยอนกดยิ้ม มองเมียอ้วนที่สิ้นฤทธิ์โดยสิ้นเชิง

เลิกอ่อนโยนกับเราเถอะ
แต่ว่าเตง--
นะที่รัก...

ก็บอกแล้ว

ว่าเป็นผู้นำเวลาอยู่บนเตียง :)

/

*ต่อที่จอยจ้า

           


on เมษายน 17, 2561 by ramida0429 | 1 comment  Edit

1 ความคิดเห็น:

ค้นหาบล็อกนี้