ใจกลางจักรวาล ep22 special

ใจกลางจักรวาล

special ep22

เรื่องคืนนั้น

เพื่อนของจักรวาลร้ายกาจ  โดยเฉพาะคนที่ตัวสูงที่สุดในกลุ่ม หน้าตาดูใจดี แต่ที่จริงแล้วร้ายกาจมากมาย คนที่นั่งอยู่ด้านซ้ายของจักรวาล  ที่แนะนำตัวกับมนัสวินว่าชื่อเอ็มนั่นแหละ เห็นนะว่าผสมเหล้าในแก้วจักรวาลเข้มกว่าแก้วอื่น

            แต่ก็ต้องขอบคุณ เพราะจักรวาลตอนเมา--

            "อื้อ... พี่วิน พี่วินจ๋า"
            "ครับ"

            น้ำเมาเปลี่ยนพี่วานที่คนไม่ชอบออดอ้อน เป็นน้องวานไปอย่างกับหลังมือเป็นหน้ามือ ร่างเล็กบดเบียดทุกส่วนของร่างกายกับแฟนตัวสูง ตอนแรกก็นั่งข้างกันดีๆ ตอนนี้กลายเป็นจักรวาลมาเกยตักมนัสวินอยู่ได้ไงก็ไม่รู้  ร้อนถึงมนัสวินต้องจัดการร่างเล็กให้นั่งดีๆ ผลักใบหน้าจิ้มลิ้มออกจากซอกคอขาว ตอนที่เขาสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายกดจูบลงมาเบาๆ แถมยังหายใจรดจนต้นคอ จนพาขนลุกชันไปทุกส่วนอีกต่างหาก

รู้ว่าวานไม่ใช่เด็กใสๆ แต่นี่มันต่อหน้าเพื่อนเลยนะ เขินหน่อยสิ!

“วานพอแล้ว”

เอ่ยปรามแฟนตัวเล็กที่กอดแขนเขาไว้แน่น คนน่ารัก(แต่มักไม่รู้ตัว)ยู่ปาก ย่นคิ้วพลางทำหน้าเอาแต่ใจ ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนจักรวาลยังนั่งอยู่ตรงนี้ สาบานเลยว่ามนัสวินไม่ปล่อยให้จักรวาลยังงอแงแบบนี้แน่ๆ

“พี่วินจูบเราหน่อยสิ นะๆๆ”

“วาน..”

“มึงก็ให้ๆมันไปเห๊อะ”

อินทัชเปรยมาตามลม และคนอื่นที่นั่งอยู่ด้วยกันก็คงจะเห็นด้วย มนัสวินเหลือบมองหน้าเพื่อนร่วมห้องที่เมื่อก่อนก็ไม่ได้สนิทกันนัก แต่พอเป็นแฟนกับจักรวาล เราก็สนิทกันขึ้นซะงั้น

จักรวาลยังงอแงจะจูบให้ได้ เจ้าของอ้อมกอดที่เจ้าตัวซุกอยู่ก็เลยก้มลงไปประทับจูบเบาๆที่ริมฝีปาก ไม่ได้รุกล้ำอะไรมากมาย เพราะไม่อยากประเจิดประเจ่อต่อหน้าเพื่อนๆมากนัก ไม่นานก็ผละออก เจ้าแฮมสเตอร์ตัวน้อยยิ้มกว้างอย่างพอใจ “ฮี่” ซุกใบหน้ากับอกกว้างของมนัสวิน กอดรอบเอวสอบแน่นเหมือนว่าเขาเป็นตุ๊กตาหมี

“พี่วินตัวอุ่นจัง ชอบ ชอบ”

“มึงแม่งไม่ใสจริงๆด้วยว่ะวิน”

อินทัชว่า ยกแก้วเหล้าดื่มพลางส่งยิ้มล้อเลียนให้คนที่ตนเคยคิดว่าเนิร์ด และอ่อนต่อโลก มนัสวินยิ้มแห้ง เขาก็ไม่เคยบอกเสียหน่อยว่าตัวเองใสๆ ใส่แว่นเฉยๆ ก็ต้องคิดว่าเขาอ่อนต่อโลกด้วยหรือ

“คิ..”

แต่บางทีวินอาจจะอ่อนต่อโลกจริงๆก็ได้

“วาน!”

ร้องเสียงหลงตอนที่รู้สึกได้ว่ามือเล็กๆของจักรวาลล้วงเข้ามาในเสื้อยืดสีดำที่มนัสวินใส่อยู่ มือเย็บเชียบแตะบนหน้าท้องขาว ร้อนถึงคนตัวสูงที่ดึงมืออีกคนออกแทบไม่ทัน ไม่ต้องถามถึงสายตาของเพื่อนร่วมวงเหล้า พากันเสตามองทางอื่นกันโดยมิได้นัดหมาย ถึงจะจัญไรกันยกแก๊ง แต่ก็ใช่อยากจะเห็นหนังสดเพื่อนกับแฟนตรงนี้

ก็เป็นที่รู้กันดีว่าถ้าจักรวาลเมา ไม่ร้องไห้งอแง ก็หื่นกามนี่แหละ

ที่ลวนลามมนัสวินอยู่ตรงนั้นคือจักรวาลจริงแท้แน่นอน

“วานไม่เอา”

“งื้อ ทำไมอะ”

จักรวาลปรื้อตามองแฟนตัวเองที่เอ่ยปราม มือใหญ่รวบมือเขาไว้ทั้งสองข้าง ทำหน้าดุใส่ผ่านแว่นเลนส์หนา แต่กระนั้นคนโดนดุก็ไม่ได้รู้สึกผิดอะไร หน้ำซ้ำยังยิ้มหวานใส่อีกต่างหาก

“พี่วินไม่อยากหรอ”

“....”

“พี่วินจ๋า”

“เราขอพาวานกลับหอก่อนนะ”

เหล้าเข้าปากวันนี้หวยออกมาที่ได้จักรวาลร่างขี้ยั่ว มนัสวินก็แสนคิดถึงจักรวาลร่างที่เมาแล้วงอแงถึงคุณพ่อเหลือเกิน

“พี่วินจ๋า”

“ครับ”

“จุ๊บๆหน่อยย”

แต่บางทีก็คิดว่าร่างนี้ก็ดีเหมือนกันนะ

*

*

*

“วาน-- วานครับ”

“ฮื่อ”

“ตื่นได้แล้ว ถึงแล้วนะ”

เขย่าแขนคนที่เมาหลับคอพับอยู่ข้างเบาะคนขับ จักรวาลร้องฮื่อในลำคอ พลิกตัวไปมาเพราะถูกขัดใจเวลานอน มือใหญ่เกลี่ยแก้มใสด้วยอารมณ์เอ็นดู จักรวาลโหมดเด็กน้อยน่ารักจนมนัสวินอยากจะหยุดเวลาตรงนี้เอาไว้ ปกติมีแต่วานร่างเด็กช่าง ตอนนี้ก็เด็กช่างเหมือนกัน

ช่างน่ารัก

“วาน ขึ้นไปนอนดีๆบนห้องกัน”

“....วิน”

จักรวาลคว้ามือที่จับแก้มตนเอาไว้แน่น สองมือเล็กกุมมือซ้ายของมนัสวินไว้ ตาเรียวปรือมองแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับ คลี่ยิ้มหวานเยิ้มเคลือบน้ำเมา ก่อนประโยคถัดมาจะทำเอาเส้นความอดทนของมนัสวินเกือบขาดผึง

“จูบหน่อย”

“ก็จูบไปแล้ว--”

“เอาแบบที่พี่วินอยากทำอะ”

“.....”

“จูบเราหน่อย”

           

ไม่ว่าเปล่า ยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก

แบบที่อยากทำงั้นหรือ

“อื้อ..”

แว่นกรอบหนาที่ใส่มาทั้งวันถูกถอดออกโดยฝีมือคนร้องขอ หล่นหายไปไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้สิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด กำลังบดเบียดริมฝีปากบางกับอวัยวะเดียวกัน สองมือเล็กน่ารักประคองข้างแก้มแฟนตัวโต มือของจักรวาลไม่ได้นุ่มนิ่ม กลับกัน มันหยาบกร้านเพราะอีกคนเรียนวิชาช่างมา

หากถ้าเป็นจักรวาล

มนัสวินก็คิดว่าคงจะหวานไปทั้งตัวอยู่ดี

“..อืม”

จักรวาลจูบเก่ง แต่มนัสวินเก่งกว่า มือหนึ่งกดท้ายทอยอีกคนให้เข้ามาใกล้ ดูดดึงริมฝีปาก ก็เข้าไปเชยชิมรสแอลกอฮอล์ที่เพิ่งดื่มมา โหยหา น่าจะนิยามทั้งสองคนได้ในเวลานี้ เพราะช่วงต้นปีมนัสวินอ่านหนังสือหนัก ประกอบกับต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย พอหลังจะสอบเสร็จ มีเวลาอยู่ด้วยกันยังไม่ทันหน้ำใจ จักรวาลก็ต้องกลับขอนแก่นไปหาครอบครัวอีก

จะเอาให้สมกับที่ไม่ได้เจอกันเลย

เสียงดูดดึงน่าอายดังขึ้นทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนองศา ฟังแล้วดูลามก จนคนที่ไม่เมาไร้สติแอบเขินจนหูแดง เขาผละริมฝีปากออกจากจักรวาล มองใบหน้าจิ้มลิ้มที่ถึงแสงไฟจากข้างทางจะสาดเข้ามาได้ไม่มาก ก็ยังเห็นว่ามันแดงก้ำ

จนน่าฟัด

“..วิน--อย่ากัด”

ลำคอขาวเป็นเป้าหมายถัดไป จุมพิตเบาบางตามด้วยการขบเม้มเบาๆ พอให้ขึ้นสีจางๆ น่าจะทำให้จักรวาลสร่างได้ไม่ยาก

“ทำไมหอมจัง”

คนตัวโตกว่าว่า สูดดมไปตามไรผม ต้นคอ ไปจนเกือบถึงหน้าอก

ในตอนนั้นเองที่เขาได้ยินเสียงรูดซิปกางเกงยีนส์

“อย่าซนสิ”

กระซิบชิดหูคนตัวเล็กที่หัวเราะกวนประสาท จักรวาลล้วงมือเข้ามาในกางเกงเขา ผ่านชั้นในไปจนถึงสิ่งที่หลับสนิทอยู่ภายในและ-- บีบเบาๆ ดูท่าจะไปต่อกว่านี้แน่ หากเจ้าของเบาะคนขับ ไม่จับมือเล็กๆนั่นไว้ ละใบหน้าออกมาจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มที่แสร้งทำเป็นไร้เดียงสา

“วาน”

“ทำไมง่า..”

“บนรถมันจะเลอะ”

“....”

“ขึ้นห้องกัน”

*

*

*

มนัสวินรู้สึกว่ามันเร็วไป

เขาคบกับวานได้แค่เดือนกว่า แต่กระโดดมาถึงจุดที่จูบกันนัวเนียนบนรถขนาดนั้นแล้ว แถมเรายังอายุน้อยกันทั้งคู่-- จักรวาลเพิ่งอายุ18ด้วยซ้ำ อันที่จริง ถึงมนัสวินจะเคยจูบ แต่เขาไม่เคยทำอะไรกับผู้ชายเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้นะว่าจักรวาลเคยกับผู้ชายมั้ย (แต่กับผู้หญิงต้องเคยแน่ๆ) แต่เขาไม่เคยนี่นา

ร่างสูงยังคงนั่งอยู่บนรถ มองจักรวาลที่เดินขึ้นหอไปก่อน ยกสองมือลูบหน้าตอนที่ตอบไลน์ของม๊าเสร็จ หน้าร้อนฉ่าตอนนึกไปถึงข้อความที่ม๊าส่งมาว่าให้ป้องกันดีๆ

มือเอื้อมไปหยิบถุงยางกล่องสีฟ้าที่เก๊ะหน้ารถ เขามีติดรถไว้นานแล้วล่ะ ตั้งแต่ยังคุยกับคนเก่า ใส่กระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองที่พกมาเปลี่ยน  ก่อนจะเดินขึ้นหอของจักรวาล ตามคนตัวเล็กที่ล่วงหน้าไปก่อน

ไม่กะว่าจะได้ใช้หรอกนะ

แต่ปลอดภัยไว้ก่อนไง

มนัสวินเดินคิดเรื่อยเปื่อย รู้ตัวอีกทีก็มาถึงหน้าห้องของแฟนตัวเล็กแล้ว

เขาหมุนลูกบิดเข้าไปข้างในอย่างคุ้นเคย สิ่งแรกที่เห็นก็คือจักรวาลทียืนหันหลังให้ กำลังถอดกางเกงยีนส์ของตัวเองออก เรียวขาขาวปรากฏสู่สายตา ดีที่จักรวางยังใส่บ๊อกเซอร์ไว้ แถมเสื้อยืดที่ใส่อยู่ก็ดูตัวใหญ่โคร่งปิดหน้าขาไว้อีกต่างหาก

แต่มนัสวินคิดว่านั่นมัน--

อ่า ไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวจะหาว่าลามก

เสียงปิดประตูพร้อมลงกลอนทำให้ร่างเล็กหันมามอง โยนกางเกงทิ้งไป และดูท่าชั้นในก็คงจะตามไปเร็วๆนี้

“อึดอัด”

รู้ทันทีว่าอึดอัดในที่นี้ จักรวาลหมายถึงอะไร

มือยันฟูกที่นอนไว้ข้าง ส่วนอีกข้างก็รั้งคนตัวเล็กกว่ามานั่งคร่อมตักเอาไว้ เราจูบกันอีกครั้ง มือเล็กๆนั่นขย้ำเส้นผมสีดำสนิทระบายอารมณ์วาบหวาม มนัสวินจูบเก่งเหมือนไฟ ละลายจักรวาลให้เหลวเหมือนขี้ผึ้งได้ง่ายๆ ยิ่งโดยเฉพาะมือที่ล้วงเข้ามาในบ๊อกเซอร์ของร่างเล็ก จับสิ่งที่ตื่นเต็มที่ตั้งแต่อยู่บนรถไว้เต็มมือ จักรวาลก็รู้สึกสร่างเหมือนตื่นเช้าใหม่ กัดปากเบาๆ ตอนที่มือร้อนนั้นเริ่มทำงาน สองแขนโอบรอบลำคอแกร่ง หลับตาลงเพราะทนสายตาของมนัสวินที่ปราศจากแว่นสายตาบดบังไม่ไหว

“เร็วหน่อย--อื้อ แบบนั้น”

ทำตามคำสั่งแฟนตัวเล็กอย่างว่าง่าย มนัสวินเร่งความเร็วมากขึ้น ขยับชักรูดตามความยาว เงยหน้าสูดกลิ่นหอมหวานจากแฟนตัวเล็กอีกครั้ง ไล่ริมฝีปากงับตั้งแต่ไหปลาร้าสวย ไปยังลำคอขาว และหยุดที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง

“อืม..”

ผ่อนจังหวะลงตามจังหวะจูบ มือซ้ายประคองสะโพกอิ่มให้นั่งอยู่บนตักไม่ร่วงไปไหน ส่วนมือขวาก็ยังทำหน้าที่ของมันได้ดีเสมอ ของเหลวเริ่มไหลออกมาจากส่วนน่ารัก เป็นสัญญาณว่าอีกคนกำลังจะเสร็จแล้ว

“อะ เอามือออก--จะเสร็จแล้ว”

“ทำไมอะ”

“เดี๋ยวเลอะ--อื้อ..”

“ก็เสร็จคามือเรานี่แหละ”

“ฮะ..”

“จะเป็นไรไป”

ปลดปล่อยความอุ่นร้อนออกมาเต็มฝ่ามือกว้าง จักรวาลหน้าแดงจัด ซุกหน้าลงกับลาดไหล่กว้าง บ่นงืมงัมว่าเจ้าตัวโตของตนไม่เชื่อฟังเอาเสียเลย รู้สึกสร่างเมาเป็นปลิดทิ้ง มนัสวินหัวเราะกับท่าทางน่ารักนั่น จูบข้างแก้มใสไปหนึ่งทีด้วยความมันเขี้ยว ก่อนอุ้มจักรวาลลงจากตักด้วยมือเดียวเพราะมืออีกข้างเลอะอยู่

“..แล้วมึงอะ”

คนที่นั่งอยู่บนเตียงมองร่างสูงที่ลุกขึ้นจากเตียงตาใส มนัสวินยิ้มบาง หยิบทิชชู่ที่ว่างอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือของจักรวาลเช่นคราบเลอะออกจากมือตนเอง ก่อนเดินไปหยิบกางเกงขาสั้นพร้อมเสื้อยืดในตู้มายื่นให้แฟนตัวเล็ก ไม่ลืมที่ยื่นทิชชู่ให้จักรวาลจัดการส่วนที่เลอะเทอะ

“เราทำไมหรอ” มนัสวินถาม

“เอ่อ หมายถึง ไม่ทำหรอ? ทำให้มั้ย ?”

จักรวาลคงรู้สึกได้ว่าคนที่ตัวเองนั่งต่างเบาะเมื่อครู่ก็คงอึดอัดไม่แพ้กัน สิ่งที่ดันสะโพกเขาเมื่อกี้ก็เป็นหลักฐานชั้นดีเลยทีเดียว

ก็ให้เขาเสร็จคนเดียวมันก็แปลกๆอยู่ ..

“ไม่เป็นไร-- เราขออาบน้ำก่อนนะ”

คนตัวสูงว่า หยิบเสื้อผ้าของตัวเองออกมาจากระเป๋าสาวเท้าเข้ามาหาคนที่ยังนั่งหน้าแดงอยู่บนเตียง หอมกลุ่มผมสีเข้มไปฟอดใหญ่ ก่อนผละออกมาวาดยิ้มให้อีกคน

“แต่ว่า--”

“เรากลัววานเจ็บ”

“สัส หมายถึงมือปะ ปากก็ได้--”

“คิดว่าเราจะพอใจหรอ”

“....”

ไม่กล้า แต่ก็ใช่ว่าจะทนได้ถ้าเริ่มต้น

“ขออาบน้ำก่อนนะ”

“...อื้อ”

“ถ้าได้ยินเราเรียกก็ไม่ต้องขานนะ อาจจะอาบนานนิดนึง”

“...”

“คิดถึงหน้าวานอยู่”

ร้าย--ร้ายกาจ

มนัสวินน้ำเปล่าอะไรล่ะ สุรา40ดีกรีชัดๆ!

*

*

*

มนัสวินเหมือนคนบ้าที่ยิ้มกับหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเอง

สองขาก้าวขึ้นบันไดหอของจักรวาลอย่างไม่เร่งรีบหลังจากไปซื้อโจ๊กให้อีกคนในยามเช้า เด็กห้องกิฟท์กำลังคิดว่าเขาจะลงโทษอีกคนยังไงดีนะ โทษฐานที่มาวุ่นวายกับกระเป๋าของเขา จนไปพบถุงยางที่ยังไม่ได้ใช้

มนัสวินไม่ได้แกะถุงยางใช้

ไม่รู้สิ--อาจเป็นเพราะเห็นว่าแฟนตัวเล็กเหนื่อยจากการเดินทางจากขอนแก่นมากรุงเทพทั้งวัน อีกทั้งเขายังเขินจนลมออกหู ที่แสร้งทำเป็นพูดให้วานเขิน นี่จริงๆตัวเองก็เขินเหมือนกัน ก็คนมันไม่เคยทำกับผู้ชายนี่นา ไม่รู้ว่ามันจะออกมาเป็นยังไง จักรวาลจะเจ็บมั้ย อันที่จริง ถามว่าจะยอมเป็นฝ่ายรับมั้ยจะดีกว่า

ถึงเวลาค่อยบังคับเอาแล้วกัน

มือเปิดประตูเข้าห้องไปพบกับร่างเล็กที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง จักรวาลดีดตัวลุกขึ้นยืน วิ่งดุ๊กๆ มาหาคนที่กลับมาจากการซื้ออาหารเช้ามาให้ รับโจ๊กจากมนัสวินไปถือไว้ ก่อนเดินไปแกะใส่ถ้วยให้

“ช้านะ พ่อห้าสิบหก”

ล้อไม่เลิก

“ก็คนมันเยอะนี่นา”

จักรวาลหันมากดยิ้มล้อเลียนขนาดบนกล่องสีฟ้าไม่เลิก มือเรียวแกะถุงโจ๊กเทใส่ถ้วยโดยมีมนัสวินยืนมองอยู่ข้างๆ รูดไล่โจ๊กออกจากถุงจนหมดทุกเม็ด และไม่ยอมจบประเด็นขนาดถุงยาง

“ถึงหรอวะ กูจับเมื่อคืนไม่น่าถึง”

“....ถึงหน่า”

“แน่ใจ ? ให้เต็มที่ห้าสิบสองอะ”

ร่างเล็กหันมามองแฟนตัวสูง แกะโจ๊กถุงที่สอง พลางหัวเราะเบาๆ ตอนที่มนัสวินเงียบไป ดูท่าจะกำลังสงสัยว่าตกลงตนใส่ขนาดเท่าไหร่กันแน่ ก็เข้าใจน่ะนะ ว่าอาจจะไม่เคย ก็เลยกะไซส์ตัวเองไม่ถูก แต่คนเราก็ไม่ควรซื้อ--

“เฮ้ย…”

หลุดอุทานเสียงเบาหวิวตอนที่สองแขนเอื้อมมาโอบรอบเอวนุ่มนิ่ม คนตัวสูงกว่ามาอยู่ด้านหลังตอนไหนไม่รู้ มนัสวินวางคางไว้บนลาดไหล่เล็ก เอียงใบหน้ามองแฟนตัวเอง เลื่อนจมูกไปชนกับลำคอขาว แอบดมกลิ่นสบู่ที่ยังติดอยู่ตั้งแต่เมื่อคืน ก่อนกระซิบชิดหูคนตัวเล็กจนพาลทำให้สีแดงกระจายอยู่ทั่วหน้า

“ก็เมื่อคืนจับมันตอนยังไม่ตื่น”

“.....”

“เนี่ย-- เช้าๆนี่กำลังตื่นเลย”

“....”

“พิสูจน์มั้ยล่ะ ว่าเราใส่ห้าสิบหกจริงหรือเปล่า”

โจ๊กสองถ้วยหมดในเวลาไล่เลี่ยกัน แต่ที่สำคัญกว่านั้น คือจักรวาลไม่พูดเรื่องขนาดถุงยางในกระเป๋าของแฟนอีกเลย เพราะอะไรน่ะหรอ อาจเป็นเพราะกางเกงนอนของจักรวาลเป็นบ๊อกเซอร์บางๆ ส่วนของมนัสวินก็เป็นกางเกงบอลผ้าลื่นที่บางไม่แพ้กัน แล้วยิ่งการที่อีกคนกอดเขาจากทางด้านหลังแบบนี้--

โอ๊ย ไม่พูดแล้วเว้ย !

หึ้ย !

----------

#จักรวิน

180122

คนที่บอกว่าเขินเวลาเขียนเอ็นซี มันวิ่งหนีไปนู่นแล้วค่ะท่านผู้ชม

สรุป56จริงมั้ยไม่รู้ ไม่กล้าฟันธง อัว 555555 แต่โปรดเอาฟิลเตอร์ 56ออกจากน้องวินเถอะค่ะ (แต่คาดว่าปล่อยตอนนี้ไป ทุกคนน่าจะมองน้องวินเปลี่ยนไปอีกแบบ)

เฮ้อ เขินอะ เขินเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือาหดสาฟหกวสดาฟวหกาดฟาด

เอาเป็นว่าเขิน ฮือ ฝาก #จักรวิน ในทวิตด้วยนะคะ เจอกันตอนหน้าในจอยค่า