ใจกลางจักรวาล
special
ep22
เรื่องคืนนั้น
เพื่อนของจักรวาลร้ายกาจ โดยเฉพาะคนที่ตัวสูงที่สุดในกลุ่ม หน้าตาดูใจดี
แต่ที่จริงแล้วร้ายกาจมากมาย คนที่นั่งอยู่ด้านซ้ายของจักรวาล ที่แนะนำตัวกับมนัสวินว่าชื่อเอ็มนั่นแหละ
เห็นนะว่าผสมเหล้าในแก้วจักรวาลเข้มกว่าแก้วอื่น
แต่ก็ต้องขอบคุณ เพราะจักรวาลตอนเมา--
"อื้อ... พี่วิน พี่วินจ๋า"
"ครับ"
น้ำเมาเปลี่ยนพี่วานที่คนไม่ชอบออดอ้อน เป็นน้องวานไปอย่างกับหลังมือเป็นหน้ามือ ร่างเล็กบดเบียดทุกส่วนของร่างกายกับแฟนตัวสูง ตอนแรกก็นั่งข้างกันดีๆ ตอนนี้กลายเป็นจักรวาลมาเกยตักมนัสวินอยู่ได้ไงก็ไม่รู้ ร้อนถึงมนัสวินต้องจัดการร่างเล็กให้นั่งดีๆ ผลักใบหน้าจิ้มลิ้มออกจากซอกคอขาว ตอนที่เขาสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายกดจูบลงมาเบาๆ แถมยังหายใจรดจนต้นคอ จนพาขนลุกชันไปทุกส่วนอีกต่างหาก
แต่ก็ต้องขอบคุณ เพราะจักรวาลตอนเมา--
"อื้อ... พี่วิน พี่วินจ๋า"
"ครับ"
น้ำเมาเปลี่ยนพี่วานที่คนไม่ชอบออดอ้อน เป็นน้องวานไปอย่างกับหลังมือเป็นหน้ามือ ร่างเล็กบดเบียดทุกส่วนของร่างกายกับแฟนตัวสูง ตอนแรกก็นั่งข้างกันดีๆ ตอนนี้กลายเป็นจักรวาลมาเกยตักมนัสวินอยู่ได้ไงก็ไม่รู้ ร้อนถึงมนัสวินต้องจัดการร่างเล็กให้นั่งดีๆ ผลักใบหน้าจิ้มลิ้มออกจากซอกคอขาว ตอนที่เขาสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายกดจูบลงมาเบาๆ แถมยังหายใจรดจนต้นคอ จนพาขนลุกชันไปทุกส่วนอีกต่างหาก
รู้ว่าวานไม่ใช่เด็กใสๆ
แต่นี่มันต่อหน้าเพื่อนเลยนะ เขินหน่อยสิ!
“วานพอแล้ว”
เอ่ยปรามแฟนตัวเล็กที่กอดแขนเขาไว้แน่น
คนน่ารัก(แต่มักไม่รู้ตัว)ยู่ปาก ย่นคิ้วพลางทำหน้าเอาแต่ใจ
ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนจักรวาลยังนั่งอยู่ตรงนี้
สาบานเลยว่ามนัสวินไม่ปล่อยให้จักรวาลยังงอแงแบบนี้แน่ๆ
“พี่วินจูบเราหน่อยสิ
นะๆๆ”
“วาน..”
“มึงก็ให้ๆมันไปเห๊อะ”
อินทัชเปรยมาตามลม
และคนอื่นที่นั่งอยู่ด้วยกันก็คงจะเห็นด้วย
มนัสวินเหลือบมองหน้าเพื่อนร่วมห้องที่เมื่อก่อนก็ไม่ได้สนิทกันนัก
แต่พอเป็นแฟนกับจักรวาล เราก็สนิทกันขึ้นซะงั้น
จักรวาลยังงอแงจะจูบให้ได้
เจ้าของอ้อมกอดที่เจ้าตัวซุกอยู่ก็เลยก้มลงไปประทับจูบเบาๆที่ริมฝีปาก
ไม่ได้รุกล้ำอะไรมากมาย เพราะไม่อยากประเจิดประเจ่อต่อหน้าเพื่อนๆมากนัก
ไม่นานก็ผละออก เจ้าแฮมสเตอร์ตัวน้อยยิ้มกว้างอย่างพอใจ “ฮี่” ซุกใบหน้ากับอกกว้างของมนัสวิน
กอดรอบเอวสอบแน่นเหมือนว่าเขาเป็นตุ๊กตาหมี
“พี่วินตัวอุ่นจัง
ชอบ ชอบ”
“มึงแม่งไม่ใสจริงๆด้วยว่ะวิน”
อินทัชว่า
ยกแก้วเหล้าดื่มพลางส่งยิ้มล้อเลียนให้คนที่ตนเคยคิดว่าเนิร์ด และอ่อนต่อโลก
มนัสวินยิ้มแห้ง เขาก็ไม่เคยบอกเสียหน่อยว่าตัวเองใสๆ ใส่แว่นเฉยๆ
ก็ต้องคิดว่าเขาอ่อนต่อโลกด้วยหรือ
“คิ..”
แต่บางทีวินอาจจะอ่อนต่อโลกจริงๆก็ได้
“วาน!”
ร้องเสียงหลงตอนที่รู้สึกได้ว่ามือเล็กๆของจักรวาลล้วงเข้ามาในเสื้อยืดสีดำที่มนัสวินใส่อยู่
มือเย็บเชียบแตะบนหน้าท้องขาว ร้อนถึงคนตัวสูงที่ดึงมืออีกคนออกแทบไม่ทัน
ไม่ต้องถามถึงสายตาของเพื่อนร่วมวงเหล้า พากันเสตามองทางอื่นกันโดยมิได้นัดหมาย
ถึงจะจัญไรกันยกแก๊ง แต่ก็ใช่อยากจะเห็นหนังสดเพื่อนกับแฟนตรงนี้
ก็เป็นที่รู้กันดีว่าถ้าจักรวาลเมา
ไม่ร้องไห้งอแง ก็หื่นกามนี่แหละ
ที่ลวนลามมนัสวินอยู่ตรงนั้นคือจักรวาลจริงแท้แน่นอน
“วานไม่เอา”
“งื้อ
ทำไมอะ”
จักรวาลปรื้อตามองแฟนตัวเองที่เอ่ยปราม
มือใหญ่รวบมือเขาไว้ทั้งสองข้าง ทำหน้าดุใส่ผ่านแว่นเลนส์หนา
แต่กระนั้นคนโดนดุก็ไม่ได้รู้สึกผิดอะไร หน้ำซ้ำยังยิ้มหวานใส่อีกต่างหาก
“พี่วินไม่อยากหรอ”
“....”
“พี่วินจ๋า”
“เราขอพาวานกลับหอก่อนนะ”
เหล้าเข้าปากวันนี้หวยออกมาที่ได้จักรวาลร่างขี้ยั่ว
มนัสวินก็แสนคิดถึงจักรวาลร่างที่เมาแล้วงอแงถึงคุณพ่อเหลือเกิน
“พี่วินจ๋า”
“ครับ”
“จุ๊บๆหน่อยย”
แต่บางทีก็คิดว่าร่างนี้ก็ดีเหมือนกันนะ
*
*
*
“วาน--
วานครับ”
“ฮื่อ”
“ตื่นได้แล้ว
ถึงแล้วนะ”
เขย่าแขนคนที่เมาหลับคอพับอยู่ข้างเบาะคนขับ
จักรวาลร้องฮื่อในลำคอ พลิกตัวไปมาเพราะถูกขัดใจเวลานอน
มือใหญ่เกลี่ยแก้มใสด้วยอารมณ์เอ็นดู
จักรวาลโหมดเด็กน้อยน่ารักจนมนัสวินอยากจะหยุดเวลาตรงนี้เอาไว้
ปกติมีแต่วานร่างเด็กช่าง ตอนนี้ก็เด็กช่างเหมือนกัน
ช่างน่ารัก
“วาน
ขึ้นไปนอนดีๆบนห้องกัน”
“....วิน”
จักรวาลคว้ามือที่จับแก้มตนเอาไว้แน่น
สองมือเล็กกุมมือซ้ายของมนัสวินไว้ ตาเรียวปรือมองแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับ
คลี่ยิ้มหวานเยิ้มเคลือบน้ำเมา
ก่อนประโยคถัดมาจะทำเอาเส้นความอดทนของมนัสวินเกือบขาดผึง
“จูบหน่อย”
“ก็จูบไปแล้ว--”
“เอาแบบที่พี่วินอยากทำอะ”
“.....”
“จูบเราหน่อย”
ไม่ว่าเปล่า
ยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก
แบบที่อยากทำงั้นหรือ
“อื้อ..”
แว่นกรอบหนาที่ใส่มาทั้งวันถูกถอดออกโดยฝีมือคนร้องขอ
หล่นหายไปไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้สิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด
กำลังบดเบียดริมฝีปากบางกับอวัยวะเดียวกัน สองมือเล็กน่ารักประคองข้างแก้มแฟนตัวโต
มือของจักรวาลไม่ได้นุ่มนิ่ม กลับกัน มันหยาบกร้านเพราะอีกคนเรียนวิชาช่างมา
หากถ้าเป็นจักรวาล
มนัสวินก็คิดว่าคงจะหวานไปทั้งตัวอยู่ดี
“..อืม”
จักรวาลจูบเก่ง
แต่มนัสวินเก่งกว่า มือหนึ่งกดท้ายทอยอีกคนให้เข้ามาใกล้ ดูดดึงริมฝีปาก
ก็เข้าไปเชยชิมรสแอลกอฮอล์ที่เพิ่งดื่มมา โหยหา น่าจะนิยามทั้งสองคนได้ในเวลานี้
เพราะช่วงต้นปีมนัสวินอ่านหนังสือหนัก ประกอบกับต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย
พอหลังจะสอบเสร็จ มีเวลาอยู่ด้วยกันยังไม่ทันหน้ำใจ
จักรวาลก็ต้องกลับขอนแก่นไปหาครอบครัวอีก
จะเอาให้สมกับที่ไม่ได้เจอกันเลย
เสียงดูดดึงน่าอายดังขึ้นทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนองศา
ฟังแล้วดูลามก จนคนที่ไม่เมาไร้สติแอบเขินจนหูแดง เขาผละริมฝีปากออกจากจักรวาล
มองใบหน้าจิ้มลิ้มที่ถึงแสงไฟจากข้างทางจะสาดเข้ามาได้ไม่มาก
ก็ยังเห็นว่ามันแดงก้ำ
จนน่าฟัด
“..วิน--อย่ากัด”
ลำคอขาวเป็นเป้าหมายถัดไป
จุมพิตเบาบางตามด้วยการขบเม้มเบาๆ พอให้ขึ้นสีจางๆ
น่าจะทำให้จักรวาลสร่างได้ไม่ยาก
“ทำไมหอมจัง”
คนตัวโตกว่าว่า
สูดดมไปตามไรผม ต้นคอ ไปจนเกือบถึงหน้าอก
ในตอนนั้นเองที่เขาได้ยินเสียงรูดซิปกางเกงยีนส์
“อย่าซนสิ”
กระซิบชิดหูคนตัวเล็กที่หัวเราะกวนประสาท
จักรวาลล้วงมือเข้ามาในกางเกงเขา ผ่านชั้นในไปจนถึงสิ่งที่หลับสนิทอยู่ภายในและ--
บีบเบาๆ ดูท่าจะไปต่อกว่านี้แน่ หากเจ้าของเบาะคนขับ ไม่จับมือเล็กๆนั่นไว้
ละใบหน้าออกมาจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มที่แสร้งทำเป็นไร้เดียงสา
“วาน”
“ทำไมง่า..”
“บนรถมันจะเลอะ”
“....”
“ขึ้นห้องกัน”
*
*
*
มนัสวินรู้สึกว่ามันเร็วไป
เขาคบกับวานได้แค่เดือนกว่า
แต่กระโดดมาถึงจุดที่จูบกันนัวเนียนบนรถขนาดนั้นแล้ว
แถมเรายังอายุน้อยกันทั้งคู่-- จักรวาลเพิ่งอายุ18ด้วยซ้ำ อันที่จริง ถึงมนัสวินจะเคยจูบ
แต่เขาไม่เคยทำอะไรกับผู้ชายเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้นะว่าจักรวาลเคยกับผู้ชายมั้ย
(แต่กับผู้หญิงต้องเคยแน่ๆ) แต่เขาไม่เคยนี่นา
ร่างสูงยังคงนั่งอยู่บนรถ
มองจักรวาลที่เดินขึ้นหอไปก่อน ยกสองมือลูบหน้าตอนที่ตอบไลน์ของม๊าเสร็จ
หน้าร้อนฉ่าตอนนึกไปถึงข้อความที่ม๊าส่งมาว่าให้ป้องกันดีๆ
มือเอื้อมไปหยิบถุงยางกล่องสีฟ้าที่เก๊ะหน้ารถ
เขามีติดรถไว้นานแล้วล่ะ ตั้งแต่ยังคุยกับคนเก่า
ใส่กระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองที่พกมาเปลี่ยน ก่อนจะเดินขึ้นหอของจักรวาล
ตามคนตัวเล็กที่ล่วงหน้าไปก่อน
ไม่กะว่าจะได้ใช้หรอกนะ
แต่ปลอดภัยไว้ก่อนไง
มนัสวินเดินคิดเรื่อยเปื่อย
รู้ตัวอีกทีก็มาถึงหน้าห้องของแฟนตัวเล็กแล้ว
เขาหมุนลูกบิดเข้าไปข้างในอย่างคุ้นเคย
สิ่งแรกที่เห็นก็คือจักรวาลทียืนหันหลังให้ กำลังถอดกางเกงยีนส์ของตัวเองออก
เรียวขาขาวปรากฏสู่สายตา ดีที่จักรวางยังใส่บ๊อกเซอร์ไว้
แถมเสื้อยืดที่ใส่อยู่ก็ดูตัวใหญ่โคร่งปิดหน้าขาไว้อีกต่างหาก
แต่มนัสวินคิดว่านั่นมัน--
อ่า
ไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวจะหาว่าลามก
เสียงปิดประตูพร้อมลงกลอนทำให้ร่างเล็กหันมามอง
โยนกางเกงทิ้งไป และดูท่าชั้นในก็คงจะตามไปเร็วๆนี้
“อึดอัด”
รู้ทันทีว่าอึดอัดในที่นี้
จักรวาลหมายถึงอะไร
มือยันฟูกที่นอนไว้ข้าง
ส่วนอีกข้างก็รั้งคนตัวเล็กกว่ามานั่งคร่อมตักเอาไว้ เราจูบกันอีกครั้ง
มือเล็กๆนั่นขย้ำเส้นผมสีดำสนิทระบายอารมณ์วาบหวาม มนัสวินจูบเก่งเหมือนไฟ
ละลายจักรวาลให้เหลวเหมือนขี้ผึ้งได้ง่ายๆ
ยิ่งโดยเฉพาะมือที่ล้วงเข้ามาในบ๊อกเซอร์ของร่างเล็ก
จับสิ่งที่ตื่นเต็มที่ตั้งแต่อยู่บนรถไว้เต็มมือ จักรวาลก็รู้สึกสร่างเหมือนตื่นเช้าใหม่
กัดปากเบาๆ ตอนที่มือร้อนนั้นเริ่มทำงาน สองแขนโอบรอบลำคอแกร่ง
หลับตาลงเพราะทนสายตาของมนัสวินที่ปราศจากแว่นสายตาบดบังไม่ไหว
“เร็วหน่อย--อื้อ
แบบนั้น”
ทำตามคำสั่งแฟนตัวเล็กอย่างว่าง่าย
มนัสวินเร่งความเร็วมากขึ้น ขยับชักรูดตามความยาว
เงยหน้าสูดกลิ่นหอมหวานจากแฟนตัวเล็กอีกครั้ง ไล่ริมฝีปากงับตั้งแต่ไหปลาร้าสวย
ไปยังลำคอขาว และหยุดที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง
“อืม..”
ผ่อนจังหวะลงตามจังหวะจูบ
มือซ้ายประคองสะโพกอิ่มให้นั่งอยู่บนตักไม่ร่วงไปไหน
ส่วนมือขวาก็ยังทำหน้าที่ของมันได้ดีเสมอ ของเหลวเริ่มไหลออกมาจากส่วนน่ารัก
เป็นสัญญาณว่าอีกคนกำลังจะเสร็จแล้ว
“อะ
เอามือออก--จะเสร็จแล้ว”
“ทำไมอะ”
“เดี๋ยวเลอะ--อื้อ..”
“ก็เสร็จคามือเรานี่แหละ”
“ฮะ..”
“จะเป็นไรไป”
ปลดปล่อยความอุ่นร้อนออกมาเต็มฝ่ามือกว้าง
จักรวาลหน้าแดงจัด ซุกหน้าลงกับลาดไหล่กว้าง
บ่นงืมงัมว่าเจ้าตัวโตของตนไม่เชื่อฟังเอาเสียเลย รู้สึกสร่างเมาเป็นปลิดทิ้ง
มนัสวินหัวเราะกับท่าทางน่ารักนั่น จูบข้างแก้มใสไปหนึ่งทีด้วยความมันเขี้ยว
ก่อนอุ้มจักรวาลลงจากตักด้วยมือเดียวเพราะมืออีกข้างเลอะอยู่
“..แล้วมึงอะ”
คนที่นั่งอยู่บนเตียงมองร่างสูงที่ลุกขึ้นจากเตียงตาใส
มนัสวินยิ้มบาง
หยิบทิชชู่ที่ว่างอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือของจักรวาลเช่นคราบเลอะออกจากมือตนเอง
ก่อนเดินไปหยิบกางเกงขาสั้นพร้อมเสื้อยืดในตู้มายื่นให้แฟนตัวเล็ก
ไม่ลืมที่ยื่นทิชชู่ให้จักรวาลจัดการส่วนที่เลอะเทอะ
“เราทำไมหรอ”
มนัสวินถาม
“เอ่อ
หมายถึง ไม่ทำหรอ? ทำให้มั้ย ?”
จักรวาลคงรู้สึกได้ว่าคนที่ตัวเองนั่งต่างเบาะเมื่อครู่ก็คงอึดอัดไม่แพ้กัน
สิ่งที่ดันสะโพกเขาเมื่อกี้ก็เป็นหลักฐานชั้นดีเลยทีเดียว
ก็ให้เขาเสร็จคนเดียวมันก็แปลกๆอยู่
..
“ไม่เป็นไร--
เราขออาบน้ำก่อนนะ”
คนตัวสูงว่า
หยิบเสื้อผ้าของตัวเองออกมาจากระเป๋าสาวเท้าเข้ามาหาคนที่ยังนั่งหน้าแดงอยู่บนเตียง
หอมกลุ่มผมสีเข้มไปฟอดใหญ่ ก่อนผละออกมาวาดยิ้มให้อีกคน
“แต่ว่า--”
“เรากลัววานเจ็บ”
“สัส
หมายถึงมือปะ ปากก็ได้--”
“คิดว่าเราจะพอใจหรอ”
“....”
ไม่กล้า
แต่ก็ใช่ว่าจะทนได้ถ้าเริ่มต้น
“ขออาบน้ำก่อนนะ”
“...อื้อ”
“ถ้าได้ยินเราเรียกก็ไม่ต้องขานนะ
อาจจะอาบนานนิดนึง”
“...”
“คิดถึงหน้าวานอยู่”
ร้าย--ร้ายกาจ
มนัสวินน้ำเปล่าอะไรล่ะ
สุรา40ดีกรีชัดๆ!
*
*
*
มนัสวินเหมือนคนบ้าที่ยิ้มกับหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเอง
สองขาก้าวขึ้นบันไดหอของจักรวาลอย่างไม่เร่งรีบหลังจากไปซื้อโจ๊กให้อีกคนในยามเช้า
เด็กห้องกิฟท์กำลังคิดว่าเขาจะลงโทษอีกคนยังไงดีนะ โทษฐานที่มาวุ่นวายกับกระเป๋าของเขา
จนไปพบถุงยางที่ยังไม่ได้ใช้
มนัสวินไม่ได้แกะถุงยางใช้
ไม่รู้สิ--อาจเป็นเพราะเห็นว่าแฟนตัวเล็กเหนื่อยจากการเดินทางจากขอนแก่นมากรุงเทพทั้งวัน
อีกทั้งเขายังเขินจนลมออกหู ที่แสร้งทำเป็นพูดให้วานเขิน
นี่จริงๆตัวเองก็เขินเหมือนกัน ก็คนมันไม่เคยทำกับผู้ชายนี่นา
ไม่รู้ว่ามันจะออกมาเป็นยังไง จักรวาลจะเจ็บมั้ย อันที่จริง
ถามว่าจะยอมเป็นฝ่ายรับมั้ยจะดีกว่า
ถึงเวลาค่อยบังคับเอาแล้วกัน
มือเปิดประตูเข้าห้องไปพบกับร่างเล็กที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง
จักรวาลดีดตัวลุกขึ้นยืน วิ่งดุ๊กๆ มาหาคนที่กลับมาจากการซื้ออาหารเช้ามาให้
รับโจ๊กจากมนัสวินไปถือไว้ ก่อนเดินไปแกะใส่ถ้วยให้
“ช้านะ
พ่อห้าสิบหก”
ล้อไม่เลิก
“ก็คนมันเยอะนี่นา”
จักรวาลหันมากดยิ้มล้อเลียนขนาดบนกล่องสีฟ้าไม่เลิก
มือเรียวแกะถุงโจ๊กเทใส่ถ้วยโดยมีมนัสวินยืนมองอยู่ข้างๆ
รูดไล่โจ๊กออกจากถุงจนหมดทุกเม็ด และไม่ยอมจบประเด็นขนาดถุงยาง
“ถึงหรอวะ
กูจับเมื่อคืนไม่น่าถึง”
“....ถึงหน่า”
“แน่ใจ ?
ให้เต็มที่ห้าสิบสองอะ”
ร่างเล็กหันมามองแฟนตัวสูง
แกะโจ๊กถุงที่สอง พลางหัวเราะเบาๆ ตอนที่มนัสวินเงียบไป
ดูท่าจะกำลังสงสัยว่าตกลงตนใส่ขนาดเท่าไหร่กันแน่ ก็เข้าใจน่ะนะ ว่าอาจจะไม่เคย
ก็เลยกะไซส์ตัวเองไม่ถูก แต่คนเราก็ไม่ควรซื้อ--
“เฮ้ย…”
หลุดอุทานเสียงเบาหวิวตอนที่สองแขนเอื้อมมาโอบรอบเอวนุ่มนิ่ม
คนตัวสูงกว่ามาอยู่ด้านหลังตอนไหนไม่รู้ มนัสวินวางคางไว้บนลาดไหล่เล็ก
เอียงใบหน้ามองแฟนตัวเอง เลื่อนจมูกไปชนกับลำคอขาว
แอบดมกลิ่นสบู่ที่ยังติดอยู่ตั้งแต่เมื่อคืน
ก่อนกระซิบชิดหูคนตัวเล็กจนพาลทำให้สีแดงกระจายอยู่ทั่วหน้า
“ก็เมื่อคืนจับมันตอนยังไม่ตื่น”
“.....”
“เนี่ย--
เช้าๆนี่กำลังตื่นเลย”
“....”
“พิสูจน์มั้ยล่ะ
ว่าเราใส่ห้าสิบหกจริงหรือเปล่า”
โจ๊กสองถ้วยหมดในเวลาไล่เลี่ยกัน
แต่ที่สำคัญกว่านั้น คือจักรวาลไม่พูดเรื่องขนาดถุงยางในกระเป๋าของแฟนอีกเลย
เพราะอะไรน่ะหรอ อาจเป็นเพราะกางเกงนอนของจักรวาลเป็นบ๊อกเซอร์บางๆ
ส่วนของมนัสวินก็เป็นกางเกงบอลผ้าลื่นที่บางไม่แพ้กัน
แล้วยิ่งการที่อีกคนกอดเขาจากทางด้านหลังแบบนี้--
โอ๊ย
ไม่พูดแล้วเว้ย !
หึ้ย
!
----------
#จักรวิน
180122
คนที่บอกว่าเขินเวลาเขียนเอ็นซี มันวิ่งหนีไปนู่นแล้วค่ะท่านผู้ชม
สรุป56จริงมั้ยไม่รู้ ไม่กล้าฟันธง อัว 555555
แต่โปรดเอาฟิลเตอร์ 56ออกจากน้องวินเถอะค่ะ
(แต่คาดว่าปล่อยตอนนี้ไป ทุกคนน่าจะมองน้องวินเปลี่ยนไปอีกแบบ)
เฮ้อ เขินอะ เขินเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือาหดสาฟหกวสดาฟวหกาดฟาด
เอาเป็นว่าเขิน ฮือ ฝาก #จักรวิน ในทวิตด้วยนะคะ เจอกันตอนหน้าในจอยค่า
